ครั้งที่ 2 ของการเขียน
ทุกวันของการทำงาน คือ .....การพบเจอปัญหาต่าง ๆ รอบ ๆ ที่เข้ามาอย่างไม่ขาด
วันนี้เหมือนจะมีสิ่งดี ๆ เพิ่มขึ้น แต่ไม่เลย มันก็ยังเหมือนเดิม หรืออาจจะมากกว่าเดิมก็ได้
ปัญหาที่เข้ามามันเหมือนสิ่งที่ทำให้เราเสียกำลังใจในการทำงาน
อยากจะได้อย่างนั้น อยากได้อย่างนี้ แต่เคยนึกถึงปัจจัยรอบ ๆ ข้างบ้างไหม
ว่ามันทำได้หรือไม่
"บอกเลยฉันนั้นท้อ และเหนื่อยเหลือเกิน"
เพลง ที่หนึ่งในใจเธอ (OST.สงครามนางงาม) - แก้มวิชญาณี
คือ นั่งพิมพ์อยู่แล้วฟังเพลงด้วย มันมีเพลงนี้และประโยคนี้ขึ้นมา
เฮ้ยฟังแล้วเจ็บดีว่ะ
ไม่รู้ว่าปัญหาที่มีเมื่อไหร่มันจะหมดไปน่า......
ไม่รู้ว่าต้องแก้ที่ตัวเราหรือต้องแก้ที่อะไร......
เมื่อถึงที่สุดที่เราจะทน
ก็ไม่ต้องทน
แต่ถ้าคิดว่ายัง
ก็ทนต่อไป
"ป๋า ๆ ค่า.............วันนี้ป๋า มากี่คน.........."
"ป๋า ๆ ค่า.............วันนี้ป๋า มากี่คน.........."
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น